Σε αγαπώ αλλά δεν σε επιθυμώ…

Συχνά φαίνεται ότι η αγάπη δεν φτάνει και η καθημερινότητα δεν έχει ούτε ροή, ούτε έκπληξη. Χρειάζονται δεξιότητες για να καλλιεργήσουμε την επιθυμία. Η αγάπη δεν μεταφράζεται ούτε σε μακροχρόνια ευτυχία ούτε και σε επιθυμία. Η επιθυμία υποκινείται από το ενδιαφέρον, την θέληση για εξερεύνηση, την περιέργεια, και την ενεργή βούληση να ανακαλύψω κι άλλες πτυχές του άλλου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

#love #relationships  #eroticism  #sextherapy

SHARE

«Θέλω να τον θέλω. Η ζωή μου θα ήταν πιο εύκολη αν τον επιθυμούσα. Πείτε μου ένα τρόπο να μπορέσω να τον δω διαφορετικά. Έχουμε παιδιά μαζί, έχουμε στήσει μια ζωή μαζί. Δεν πίνει, δεν με χτυπάει, δεν με απατάει, έχει δουλειά αλλά… κάτι λείπει. Τί είναι αυτό το κάτι που λείπει, γιατί να είναι τόσο καθοριστικό; Μπορώ να κάνω σεξ μαζί του αλλά η όλη διαδικασία με αφήνει ουδέτερη.»
«Είναι η γυναίκα μου, ήξερα ότι ήταν η γυναίκα της ζωής μου όταν γνωριστήκαμε. Δεν την κάνω χαρούμενη. Δεν ξέρω τι θέλει. Ότι και να κάνω δεν είναι αρκετό. Δεν έχει νόημα.»
Ξεχνάμε κάτι πολύ φυσιολογικό: ότι η αγάπη δεν μεταφράζεται ούτε σε μακροχρόνια ευτυχία ούτε και σε επιθυμία.

Όταν η αγάπη δεν φτάνει
Συνήθως η αγάπη υπάρχει σε ένα ζευγάρι είτε έχουν παιδιά είτε όχι. Όμως συχνά η αγάπη είναι βασισμένη στο ποιοι είμασταν όταν γνωριστήκαμε. Στην πορεία τα περισσότερα ζευγάρια ξεχνούν να εξερευνούν τον σύντροφό τους και χάνουν τις αλλαγές και την εξέλιξη. Κατ’ επέκταση, χάνουν τις πολλαπλές μικρές ευκαιρίες για την έκπληξη, την σπίθα, αυτό το κάτι που κρατάει την επιθυμία να σιγοκαίει.

Η αγάπη έχει πολλές έννοιες και μπορούμε να αγαπάμε πολλούς ανθρώπους –  τον/την σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, τα αδέρφια μας – με διαφορετικούς τρόπους βέβαια. Το κοινό στοιχείο είναι το γλυκό και τρυφερό συναίσθημα που μας κρατάει κοντά στους ανθρώπους που αγαπάμε. Τους σκεφτόμαστε. Τους νοιαζόμαστε. Η αγάπη είναι η βάση που μας δίνει το κίνητρο να επενδύσουμε τους πόρους μας (χρόνο, χρήμα, προσοχή) σε συγκεκριμένες σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε ασφάλεια, σταθερότητα και ένα πλαίσιο που μας προσφέρει ηρεμία, θαλπωρή και τρυφερότητα.  

Τι γίνεται όμως όταν αυτό το πλαίσιο έχει στηθεί τόσο καλά αλλά παύει να υπάρχει η τρυφερότητα και σταματάμε να επενδύουμε τους πόρους μας σε αυτή τη σχέση γιατί πολύ απλά κουραζόμαστε, και μέσα στη ρουτίνα ξεχνάμε να είμαστε κοντά με αυτούς που αγαπάμε. Συνήθως καταλήγουμε απλά να «κάνουμε», να «διεκπεραιώνουμε» τα ατελείωτα καθημερινά “to do lists” που γράφουμε. Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά το αποτέλεσμα… Χάνεται το κέφι, ο ερωτισμός, το παιχνίδι. Χάνονται οι απρόσμενες στιγμές, οι βραδινές συζητήσεις και η στιγμές ανεμελιάς.

Στην διαδρομή που μας κατευθύνει η περιέργεια, ανακαλύπτουμε το κάτι καινούργιο, το διαφορετικό και συχνά είναι κάτι πολύ μικρό, κάτι που έρχεται και φεύγει σε κλάσματα του δευτερολέπτου που μας δίνει ενέργεια, χαρά, και απόλαυση.

Η επιθυμία πως καλλιεργείται;
Η επιθυμία υποκινείται από το ενδιαφέρον, την θέληση για εξερεύνηση, την περιέργεια, την ενεργή βούληση να ανακαλύψω κι άλλες πτυχές του άλλου. Στην διαδρομή που μας κατευθύνει η περιέργεια, ανακαλύπτουμε το κάτι καινούργιο, το διαφορετικό και συχνά είναι κάτι πολύ μικρό, κάτι που έρχεται και φεύγει σε κλάσματα του δευτερολέπτου που μας δίνει ενέργεια, χαρά, και απόλαυση. Συχνά είναι μια φευγαλέα στιγμή στην οποία ξεχνάμε τα πάντα, γινόμαστε ένα με τη στιγμή και παύει να υπάρχει το «εγώ». Δεν μιλάω για οργασμό – αν και αυτές είναι φράσεις που ακούμε συχνά στην περιγραφή του οργασμού – αναφέρομαι σε στιγμές που μας εκπλήσσουν. Μπορεί να είναι μια στιγμή που ο άνδρας που συνήθως αγνοεί την γκρίνια της γυναίκας του, γυρίσει και της πει με κατανόηση και κοιτώντας την στα μάτια, «πρέπει να είχες πολύ δύσκολη μέρα». Σοκ. Έκπληξη. Τότε δημιουργείται η ευκαιρία να πέσουν τείχη. Είναι η στιγμή που βάζοντας κρέμα στο σώμα μετά το ντους θυμηθούμε ότι έχουμε απαλό δέρμα και ότι μας αρέσει το χάδι, ότι μας λείπει και βγαίνοντας από το μπάνιο πλησιάζουμε τον σύντροφό μας έχοντας μετακινηθεί και θέλοντας να μοιραστούμε αυτή μας την πλευρά.

Πως θα ήταν να λέγαμε, «Επιθυμώ να σε δω όπως θέλεις να είσαι, όπως θέλεις να γίνεις και με ότι μπορεί να φέρει η εξερεύνηση που εμπεριέχουν οι ενδιάμεσες στιγμές»; Χαρά, ανυπομονησία, αγωνία για το άγνωστο; Η επιθυμία προϋποθέτει αποδοχή, ροή και εμπιστοσύνη στο άγνωστο. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με την καθημερινή πίεση της ζωής μας με συνεχόμενο άγχος να προλάβουμε, να τα καταφέρουμε. Έρχονται σε αντίθεση με την ανάγκη μας για ρουτίνα και ασφάλεια.

Είναι απλό, για να υπάρξει επιθυμία χρειάζονται δυο στοιχεία: (1) να προσφέρουμε την ελευθερία στον άλλον να είναι αυτός που θέλει να είναι και (2) να αφιερώσουμε χρόνο για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας. Η ελευθερία είναι προαπαιτούμενο για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε με όποιον τρόπο θέλουμε. Βλέποντας αλλαγή και εξέλιξη, θα θέλαμε να υποθέτουμε ότι θα έχουμε περιέργεια να γνωρίσουμε αυτό το καινούργιο και διαφορετικό κομμάτι του/της συντρόφου μας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να έχουμε ελευθερία και εξέλιξη και οι δύο στη σχέση.
Ένα απλό παράδειγμα: στα μπαρ συχνά βλέπω κόσμο να κουνιέται σαν να θέλει να σηκωθεί να χορέψει αλλά δεν το κάνει… γιατί; Μήπως επειδή δεν θέλουμε να μας κρίνουν; Όμως… ας αναρωτηθούμε αν γενικά δεν θέλουμε να μας κρίνουν ή αν μας πειράζει να μας κρίνουν αυτοί που μας γνωρίζουν. Γιατί οι περισσότεροι από εμάς θα χορέψουμε πιο εύκολα εκεί που δεν μας γνωρίζει κανείς. Αν όμως μας κρίνει ο άνθρωπος με τον οποίο αποφασίζουμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί, με τον οποίον έχουμε ανάγκη την θαλπωρή και την ασφάλεια, και δεν είναι αποδεκτό αυτό που κάνουμε τότε διακινδυνεύεται η ασφάλεια αυτή. Κοινώς, με αυτόν που χρειάζομαι να είναι εκεί για μένα και να με αποδέχεται έτσι όπως είμαι δεν θα ταράξω εύκολα τα νερά.

Είναι απλό, για να υπάρξει επιθυμία χρειάζονται δυο στοιχεία: (1) να προσφέρουμε την ελευθερία στον άλλον να είναι αυτός που θέλει να είναι και (2) να αφιερώσουμε χρόνο για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας.

Εγώ σας προτείνω να ταράξετε τα νερά. Αφήστε και τον/την σύντροφό σας να ταράξει τα νερά και να παίξετε και να δροσιστείτε μαζί στα απόνερα.

Τα άρθρα και οι πληροφορίες στο διαδίκτυο δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την εξατομικευμένη θεραπεία. Αν έχετε έντονα συμπτώματα απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή στον ιατρό σας για καθοδήγηση.

Σε αγαπώ αλλά δεν σε επιθυμώ…

Συχνά φαίνεται ότι η αγάπη δεν φτάνει και η καθημερινότητα δεν έχει ούτε ροή, ούτε έκπληξη. Χρειάζονται δεξιότητες για να καλλιεργήσουμε την επιθυμία. Η αγάπη δεν μεταφράζεται ούτε σε μακροχρόνια ευτυχία ούτε και σε επιθυμία. Η επιθυμία υποκινείται από το ενδιαφέρον, την θέληση για εξερεύνηση, την περιέργεια, και την ενεργή βούληση να ανακαλύψω κι άλλες πτυχές του άλλου.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΕΛΛΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Θέλω να τον θέλω. Η ζωή μου θα ήταν πιο εύκολη αν τον επιθυμούσα. Πείτε μου ένα τρόπο να μπορέσω να τον δω διαφορετικά. Έχουμε παιδιά μαζί, έχουμε στήσει μια ζωή μαζί. Δεν πίνει, δεν με χτυπάει, δεν με απατάει, έχει δουλειά αλλά… κάτι λείπει. Τί είναι αυτό το κάτι που λείπει, γιατί να είναι τόσο καθοριστικό; Μπορώ να κάνω σεξ μαζί του αλλά η όλη διαδικασία με αφήνει ουδέτερη.»
«Είναι η γυναίκα μου, ήξερα ότι ήταν η γυναίκα της ζωής μου όταν γνωριστήκαμε. Δεν την κάνω χαρούμενη. Δεν ξέρω τι θέλει. Ότι και να κάνω δεν είναι αρκετό. Δεν έχει νόημα.»
Ξεχνάμε κάτι πολύ φυσιολογικό: ότι η αγάπη δεν μεταφράζεται ούτε σε μακροχρόνια ευτυχία ούτε και σε επιθυμία.

Όταν η αγάπη δεν φτάνει
Συνήθως η αγάπη υπάρχει σε ένα ζευγάρι είτε έχουν παιδιά είτε όχι. Όμως συχνά η αγάπη είναι βασισμένη στο ποιοι είμασταν όταν γνωριστήκαμε. Στην πορεία τα περισσότερα ζευγάρια ξεχνούν να εξερευνούν τον σύντροφό τους και χάνουν τις αλλαγές και την εξέλιξη. Κατ’ επέκταση, χάνουν τις πολλαπλές μικρές ευκαιρίες για την έκπληξη, την σπίθα, αυτό το κάτι που κρατάει την επιθυμία να σιγοκαίει.

Η αγάπη έχει πολλές έννοιες και μπορούμε να αγαπάμε πολλούς ανθρώπους –  τον/την σύντροφό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, τα αδέρφια μας – με διαφορετικούς τρόπους βέβαια. Το κοινό στοιχείο είναι το γλυκό και τρυφερό συναίσθημα που μας κρατάει κοντά στους ανθρώπους που αγαπάμε. Τους σκεφτόμαστε. Τους νοιαζόμαστε. Η αγάπη είναι η βάση που μας δίνει το κίνητρο να επενδύσουμε τους πόρους μας (χρόνο, χρήμα, προσοχή) σε συγκεκριμένες σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούμε ασφάλεια, σταθερότητα και ένα πλαίσιο που μας προσφέρει ηρεμία, θαλπωρή και τρυφερότητα.  

Τι γίνεται όμως όταν αυτό το πλαίσιο έχει στηθεί τόσο καλά αλλά παύει να υπάρχει η τρυφερότητα και σταματάμε να επενδύουμε τους πόρους μας σε αυτή τη σχέση γιατί πολύ απλά κουραζόμαστε, και μέσα στη ρουτίνα ξεχνάμε να είμαστε κοντά με αυτούς που αγαπάμε. Συνήθως καταλήγουμε απλά να «κάνουμε», να «διεκπεραιώνουμε» τα ατελείωτα καθημερινά “to do lists” που γράφουμε. Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά το αποτέλεσμα… Χάνεται το κέφι, ο ερωτισμός, το παιχνίδι. Χάνονται οι απρόσμενες στιγμές, οι βραδινές συζητήσεις και η στιγμές ανεμελιάς.

Στην διαδρομή που μας κατευθύνει η περιέργεια, ανακαλύπτουμε το κάτι καινούργιο, το διαφορετικό και συχνά είναι κάτι πολύ μικρό, κάτι που έρχεται και φεύγει σε κλάσματα του δευτερολέπτου που μας δίνει ενέργεια, χαρά, και απόλαυση.

Η επιθυμία πως καλλιεργείται;
Η επιθυμία υποκινείται από το ενδιαφέρον, την θέληση για εξερεύνηση, την περιέργεια, την ενεργή βούληση να ανακαλύψω κι άλλες πτυχές του άλλου. Στην διαδρομή που μας κατευθύνει η περιέργεια, ανακαλύπτουμε το κάτι καινούργιο, το διαφορετικό και συχνά είναι κάτι πολύ μικρό, κάτι που έρχεται και φεύγει σε κλάσματα του δευτερολέπτου που μας δίνει ενέργεια, χαρά, και απόλαυση. Συχνά είναι μια φευγαλέα στιγμή στην οποία ξεχνάμε τα πάντα, γινόμαστε ένα με τη στιγμή και παύει να υπάρχει το «εγώ». Δεν μιλάω για οργασμό – αν και αυτές είναι φράσεις που ακούμε συχνά στην περιγραφή του οργασμού – αναφέρομαι σε στιγμές που μας εκπλήσσουν. Μπορεί να είναι μια στιγμή που ο άνδρας που συνήθως αγνοεί την γκρίνια της γυναίκας του, γυρίσει και της πει με κατανόηση και κοιτώντας την στα μάτια, «πρέπει να είχες πολύ δύσκολη μέρα». Σοκ. Έκπληξη. Τότε δημιουργείται η ευκαιρία να πέσουν τείχη. Είναι η στιγμή που βάζοντας κρέμα στο σώμα μετά το ντους θυμηθούμε ότι έχουμε απαλό δέρμα και ότι μας αρέσει το χάδι, ότι μας λείπει και βγαίνοντας από το μπάνιο πλησιάζουμε τον σύντροφό μας έχοντας μετακινηθεί και θέλοντας να μοιραστούμε αυτή μας την πλευρά.

Πως θα ήταν να λέγαμε, «Επιθυμώ να σε δω όπως θέλεις να είσαι, όπως θέλεις να γίνεις και με ότι μπορεί να φέρει η εξερεύνηση που εμπεριέχουν οι ενδιάμεσες στιγμές»; Χαρά, ανυπομονησία, αγωνία για το άγνωστο; Η επιθυμία προϋποθέτει αποδοχή, ροή και εμπιστοσύνη στο άγνωστο. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με την καθημερινή πίεση της ζωής μας με συνεχόμενο άγχος να προλάβουμε, να τα καταφέρουμε. Έρχονται σε αντίθεση με την ανάγκη μας για ρουτίνα και ασφάλεια.

Είναι απλό, για να υπάρξει επιθυμία χρειάζονται δυο στοιχεία: (1) να προσφέρουμε την ελευθερία στον άλλον να είναι αυτός που θέλει να είναι και (2) να αφιερώσουμε χρόνο για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας. Η ελευθερία είναι προαπαιτούμενο για να μπορέσουμε να εξελιχθούμε με όποιον τρόπο θέλουμε. Βλέποντας αλλαγή και εξέλιξη, θα θέλαμε να υποθέτουμε ότι θα έχουμε περιέργεια να γνωρίσουμε αυτό το καινούργιο και διαφορετικό κομμάτι του/της συντρόφου μας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να έχουμε ελευθερία και εξέλιξη και οι δύο στη σχέση.
Ένα απλό παράδειγμα: στα μπαρ συχνά βλέπω κόσμο να κουνιέται σαν να θέλει να σηκωθεί να χορέψει αλλά δεν το κάνει… γιατί; Μήπως επειδή δεν θέλουμε να μας κρίνουν; Όμως… ας αναρωτηθούμε αν γενικά δεν θέλουμε να μας κρίνουν ή αν μας πειράζει να μας κρίνουν αυτοί που μας γνωρίζουν. Γιατί οι περισσότεροι από εμάς θα χορέψουμε πιο εύκολα εκεί που δεν μας γνωρίζει κανείς. Αν όμως μας κρίνει ο άνθρωπος με τον οποίο αποφασίζουμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί, με τον οποίον έχουμε ανάγκη την θαλπωρή και την ασφάλεια, και δεν είναι αποδεκτό αυτό που κάνουμε τότε διακινδυνεύεται η ασφάλεια αυτή. Κοινώς, με αυτόν που χρειάζομαι να είναι εκεί για μένα και να με αποδέχεται έτσι όπως είμαι δεν θα ταράξω εύκολα τα νερά.

Είναι απλό, για να υπάρξει επιθυμία χρειάζονται δυο στοιχεία: (1) να προσφέρουμε την ελευθερία στον άλλον να είναι αυτός που θέλει να είναι και (2) να αφιερώσουμε χρόνο για να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας.

Εγώ σας προτείνω να ταράξετε τα νερά. Αφήστε και τον/την σύντροφό σας να ταράξει τα νερά και να παίξετε και να δροσιστείτε μαζί στα απόνερα.

Τα άρθρα και οι πληροφορίες στο διαδίκτυο δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την εξατομικευμένη θεραπεία. Αν έχετε έντονα συμπτώματα απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας ή στον ιατρό σας για καθοδήγηση.

Συνδεθείτε μαζί μου
για ιδέες και πληροφορίες
για να αυξήσετε τη χαρά σας
και να μειώσετε τον πόνο σας.